Dag 20 en wat zullen we gaan doen?

22 juni 2018 - Laren, Nederland

Toen we gisteren wakker werden regende het en dus hadden mijn baasjes geen haast. Ik was in die nacht voor het eerst bijzonder waaks geweest en heb goed van mij laten horen. Uiteindelijk heeft Joke maar alle ramen weer dichtgedaan, want 'dit kan toch niet'! De voorzieningen op deze camping waren eigenlijk wel de beste voor de camper (voor lozen en vullen van water), maar zoals gezegd te groot voor ons. Alhoewel mijn baasjes ook wel een beetje overdreven, achteraf viel het nog wel mee.

Na ontbijt en wandelen zijn de dus naar de krijtrotsen gegaan. Even een stukje Wikipedia:

De kliffen van het Deense eiland Møn worden Møns Klint genoemd.

Over een lengte van acht kilometer eindigen de bossen van Møn abrupt met krijtrotsen in de Oostzee. Deze krijtrotsen vormen Møns Klint. De rotsen bereiken op hun hoogste punt een hoogte van 143 meter. Het kiezelstrand is bereikbaar via een aantal steile trappen, ieder met enkele honderden treden. Het strand betreden is niet geheel zonder risico, want regelmatig breken er grote stukken krijtrots af en verdwijnen in de zee.

Voor mij dus helemaal het einde, hoe hoger de afgrond hoe beter. Alleen word ik nu steeds kort gehouden en kan dus niet meer van die sprongen 'ins blaue hinein machen'.

Het was inmiddels 13.15 uur toen we hier weer vertrokken, na nog gewandeld te hebben in een bos. Hier hebben we voor het eerst weer teken opgelopen. In Noorwegen en Zweden zijn die er niet. We moesten halverwege nog weer terug en een andere kant op, er liepen namelijk in een keer allemaal schapen vlak voor ons. Los! En daaaar weten wij wel raad mee, maar was ons niet gegund.

Dus weer op pad en na een stop bij een Deense bakker zijn weer richting Duitse grens gereden om nog een nacht in Denemarken te overnachten op een kleinschalige camping. Daar waren wij rond 17.00 uur in de buurt, maar het regende nogal en dus hebben mijn baasjes Laren ingegeven in de navigatie. Was nog ruim 7 uur rijden en dus wel te doen en dus besloten om toch door te rijden. Voor ons machte das kein Flaus aus, want wij sliepen toch. Of het nu 3 uur of 11 uur is, in een rijdende camper slapen wij.

Onderweg nog 1 keer een stop voor schnitzel mit pommes. Nog wel behoorlijk wat file gehad bij Hamburg en uiteindelijk waren we kort na middernacht in Laren.  Nou nou dat was ook wat. Ten eerste, het is hier stikdonker en dat zijn we totaal niet meer gewend en ten tweede wist ik echt niet meer waar ik nu moest slapen. Wat een gedoe zeg, zo thuis. Doe mij maar die camper en bij mijn baasje op bed slapen.

Mijn baasje is ook een beetje depri dat het nu afgelopen is met ons nomadenbestaan van 8200 km. Ze zou het liefst weer opnieuw op pad gaan voor tig weken. En ik moet nu vanavond weer naar de cursus, volgens mijn baasjes kan ik geen cursusdag meer missen. Ik heb het super gedaan hoor, al zeg ik het zelf, maar heb wel een paar dingen die ik moet verbeteren. Zoals niet zomaar blaffen tegen alles was 'vreemd' is en dat is bij mij vrij vaak. Als we een half uur lopen en niemand tegenkomen en dan in een keer wel mensen tegenkom, dat vind ik dat vreemd en ga ik blaffen. En kinderen blaf ik nu per definitie ook tegen en dat vinden mijn baasjes ook niet zo wenselijk. Maar ja, dat bespreken ze straks. Ben benieuwd wat daar uitkomt.

Maar dat zullen jullie niet meer horen, dit was mijn laatste blog van de vakantie. Of er moet zich nog heel iets aparts voordoen. Maandagmorgen moet de camper terug en dus is dat het officiele einde. Oh ja, mijn baasjes gaan nu heel hard werken en sparen voor een camper! En ik doe mee, want het was echt onvergetelijk!

Namens Tommy, Touch en mijn baasjes leuk dat jullie mij gevolgd hebben en misschien tot volgend jaar!

Foto’s

3 Reacties

  1. Tiny:
    22 juni 2018
    Prachtig die krijtrotsen. Over de camper: dat had ik al gedacht en verwacht. Liever gisteren nog zoals gewoonlijk. Jammer dat er nu s'avonds geen nieuw verslag komt, was zo leuk. Pluim voor jullie 👏👏👏👍👍👍
  2. Je zus:
    22 juni 2018
    Wat was het leuk om jullie op deze manier te volgen. Ik heb genoten!
  3. René van Oijen:
    24 juni 2018
    Floortje heel erg bedankt!
    Klasse
    Jij hebt geen cursus meer nodig!
    Vannacht mag je nog even in de camper slapen.
    Welterusten