Dag 16: nog met een kleine omweg

Vanmorgen stuiterden mijn baasje en ik de camper uit en vielen we zowat bij de vrouw van de camping in de armen. Ze kwam de verse broodjes brengen. Normaal blaf ik tegen alles en iedereen waar ik van schrik, maar nu was ik heel rustig. Mijn baasje had vanmorgen weer wat te klagen over de douche. Ze moest 100 duizend keer de knop indrukken en daar wordt ze niet vrolijk van. De camping en eigenaren zijn super hoor, dus daar ligt het niet aan. Procedure voor vertrek was weer opgestart en Joke ging nog even naar het toilet. Mijn baasje dus alles verder gedaan en camper al richting de uitgang gereden. De vlaggen werden weer binnengehaald. Maar het leek wel of Joke door het toilet was gezakt en dus heeft mijn baasje de motor maar weer uitgezet. Heeel veel later komt ze er al keuvelend met de vrouw van de camping weer uit. Was gezellig blijkbaar.

Vandaag hadden we dus grotendeels de route langs de kust en die kennen we ondertussen wel en is ook lang zo mooi niet meer. Op een gegeven moment zijn we wel weer binnendoor gegaan en dat is toch veel leuker. Vandaag veel paarden gezien. Mijn baasje zegt bij ieder paard die ze ziet: he kijk, paarden. Raar he, deed ze eerder nooit. Vanmorgen ben ik weer begonnen met de gisteren ontdekte nieuwe plek. Ligt heerlijk. Vanmiddag voornamelijk verderop in de camper gelegen. Eindelijk hebben mijn baasjes weer de leuke radiozender gevonden. Waren ze nu al dagen naar op zoek. Kijk maar bij de video. Sinds Finland hebben ze geen radio meer aangehad. De muziek daar was niet om aan te horen.

Vanmiddag moesten we weer tanken en na 2 keer tot maximum te hebben getankt maar weer gestopt. 3x is echt te veel moeite. Joke heeft het kerkhof aan de voorkant ondertussen wat proberen weg te poetsen. Later kregen we ook nog regen, dus of het helemaal noodzakelijk was is nog even de vraag. Toen we wegreden kwamen we langs een MacDonalds en je gelooft het niet maar daar waren ze vorig jaar ook geweest. Dit is echt niet te geloven. Niet dat wij er iets aan hadden, alleen mijn baasjes hebben ervan genoten. Wij zitten nog altijd alleen maar aan de hondenbrokken.

Aangekomen op de nieuwe camping hebben we eerst de Zweedse buren de caravan in gejaagd. Die hebben daar een permanente plek met caravan, vlonder, verlichting, voortent, bbq onder zeil, nepbloemen en de hele verdere santekraam. Ze zaten eerst nog buiten, maar toen wij onze kolos naast hun neerzette verdwenen ze direct naar binnen. Ook weer geregeld. Daarna een wandeling gemaakt. Mijn baasjes kozen natuurlijk de gele route. Nou het mocht dan wel de kortste route zijn er was heeeel veel te ruiken. Ik leek meer op een kikker dan op een hond. Ik moest zoveel kracht zetten om al het wild na te jagen dat dit alleen ging als ik bijna plat op mijn buik ging om met 4 poten volle kracht te zetten. Mijn baasje was net een slee , met mij ervoor. Nou dat was het wel, meer is er vandaag niet gebeurd. Oh ja, we kregen nog het idee aangereikt om nog een paar dagen (we hebben hem nog tot volgende week woensdag) op Ruighenrode of Gelders Laren neer te zetten om zo ook het Lochems publiek te kunnen bedienen met ons aankomst- en vertrekspektakel. We kunnen het ook bij de Meiden van Haarman neerzetten, dan heb je het MOOISTE uitzicht van de hele Achterhoek. Namelijk op de stallen van de kanjers van onze baasjes; Bill, Albert en Jules. 

Welterusten en tot morgen!